Alberto Scodro kweekt zonnebloemen en transformeert ze in de zon zelf, waarnaar de plant zich richt. In deze entiteit richt elke bloem zich op een andere as, als herinnering aan de onzichtbare beweging van de aarde.

Uit diepzwarte duisternis laat Alle Jong licht ontstaan, zacht gefilterd door de natuur, net als in de Japanse prenten die ook Van Gogh bestudeerde. Jezelf ontwortelen om je te ontplooien was ook hem niet vreemd.

Toen Van Gogh in Korsele aankwam, was hij nog onaf. Mentor Pieterszen gaf hem de energie om uit te breken, en zijn beperkte talenten om te zetten in meesterwerken. Die metamorfose van broosheid in kracht was fenomenaal.

De driedelige sculptuur van Renato Nicolodi verwijst naar een religieuze of filosofische drievuldigheid. De kunstenaar nodigt uit om ze mentaal te betreden en na te denken over licht en duisternis, heden en verleden.

Elisia Poelman wandelde langs de Van Gogh-route en laat het parcours zien door haar eigen levendige en verwonderde schildersoog. De magie van Korsele vat ze in een mix van digitale en klassieke technieken.

Het werk van Willem Boel straalt een ongemakkelijke rust uit, als een toevluchtsoord dat tegelijk aantrekt en onbereikbaar is. Zou Van Gogh zich overgegeven hebben aan het werk om de zo gesmachte rust te vinden?

Schrijver Peter Verhelst vertaalt het onzegbare in een verbeeldende taal waarin het anekdotische geen plaats krijgt. Uit bevreemding ontstaat een heldere, emotionele klank waarin je jezelf herkent.

De doorgewinterde kunstenaar Stefan Peters en het opkomende graffiti-talent Nuno Peters gaan in dialoog. Dat ze vader en zoon zijn, maakt de uitwisseling des te interessanter: wie is de mentor, wie de leerling?

Willy Vynck werkt al heel zijn leven toegewijd, plichtsbewust en met een jeugdig enthousiasme aan een immens fotografisch oeuvre. Zijn foto’s zijn krachtig in hun eenvoud, vaak bijna sculpturaal.

Op de toren van de protestantse kerk valt geen uurwerk te bespeuren. D.D. Trans brengt met een klein, speels gebaar de tijd terug als ietwat surrealistische verwijzing naar het tijdloze oeuvre van Vincent Van Gogh.

Charlie De Voet herinterpreteert het panorama van de Vlaamse Ardennen, zodat het schilderij zelf landschap wordt. Je vangt een glimp op van de onderliggende, in aardse kleuren gedrenkte verflagen van hetzelfde tableau.

Jacqueline Peeters kijkt met een eigenzinnige blik naar de kunstwereld, waarbij ze fictieve tentoonstellingen creëert, met onverkochte schilderijen in niet-bestaande galeries.

Een fysieke en tegelijk spirituele ervaring maakte van Alexander Tinei een pure schilder die experimenteert met olieverf. In dit werk erkent hij dat ook een onverschrokken natuur wel eens het hoofd moet buigen.

Sonic Youth gitarist Lee Ranaldo is altijd onderweg en tekent de landschappen die hij ziet, terwijl hij op zijn beurt niet aan het publieke oog kan ontsnappen. Is kunst een uitweg of net de weg naar de eeuwige roem?

Bettie van Haaster ontdoet de werkelijkheid van alle drukte en maakt ze met veel liefde tot sensuele poëzie. Tijdens haar residentie in het Van GoghHuis schilderde ze de omgeving waar Van Gogh kind was.

Alberto Scodro kijkt naar het onzichtbare in het proces van de materie. Hij maakt de gelaagdheid en verglazing van zand, glas, glazuur, pigmenten en metalen zichtbaar in een sculptuur die tijd en ruimte kristalliseert.

De individuen in de sculptuur van Johan Tahon staan niet alleen in het universum. Ze zijn met elkaar versmolten in het brons, zoals een zorgende mentor en zijn zoekende leerling, zoals Van Gogh en Pieterszen.