Jacqueline Peeters en Van Gogh delen zowel de worsteling als de drang om er het beste van te maken. In haar oeuvre kijkt ze met een eigenzinnige blik naar de kunstwereld, waarbij ze fictieve tentoonstellingen creëert in niet-bestaande galeries. Over dit werk schreef kunstcriticus Dominic van den Boogerd: “Het illustere gezelschap opent vergezichten op een denkbeeldige aristocratie van kunstminnende kosmopolieten. Met galeries is het al net als met familienamen: sommige klinken duurder dan andere.” (Het dubbelleven van de winkeldochter, 2022)

Jacqueline Peeters

Jacqueline Peeters (1961, Eindhoven) studeerde aan de Academie voor Beeldende Vorming in Tilburg en was van 1984 tot 1986 resident aan Ateliers 63 in Haarlem. Vijfentwintig jaar geleden begon Jacqueline Peeters met het maken van uitnodigingen en affiches voor fictieve tentoonstellingen van onverkochte schilderijen in niet-bestaande galeries. Het was een ultieme poging om haar carrière als kunstenaar van de grond te krijgen.  Dit marketingoffensief werd het onderwerp van haar werk en het kunstwerk zelf. Onder het pseudoniem Madame de Parme, een naam die heel wat chiquer klinkt dan het wat gewone Peeters, maakte zij haar eigen persfoto’s en schreef zij haar eigen interviews. Sinds 1995 schildert Peeters van tijd tot tijd prijslijsten waarin zij een overzicht geeft van tot dan gemaakte doeken met vermelding van de titel, afmeting, gebruikte materialen en de verkoopprijs. In 1987 won zij de Koninklijke Prijs voor de Schilderkunst. Zij had solotentoonstellingen bij Motta Art Books in Eindhoven (1991), Kabinett in Bern (1998), Galerie van het Rhok in Brussel (Ballade van Vraag en Aanbod, 1999), Zazà Ramen in Milaan (Unsold Paintings, 2020), Gerhard Hofland Gallery in Amsterdam (Eat the heart gently, 2022) en Annie Gentils Gallery in Antwerpen (2023). In 2022 verscheen bij Motta Art Books de monografie Eat the heart gently met een inleiding van kunstcriticus Dominic van den Boogerd.